ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

Photo: Ava Weintraub

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου να πάρεις πριν φύγουν τα πουλιά
Μυρίζει έρωτα, μυρίζει γλυκιά μελαγχολία. Σταγόνα από λευκό κρασί που χύθηκε στην άκρη των χειλιών σου.

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου, τέλη Σεπτέμβρη, στα μαλλιά σου παίζει κρυφτό.
Στην καρδιά σου γλυστρά με το κίτρινο και το πορτοκαλί που βάφτηκαν τα φύλλα. Και έπειτα σαν ανάσα, σαν πνοή κρύβεται στην παλάμη του χεριού σου.

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου, αεράκι, το πιο δροσερό.
Μυρίζει πεύκο, ανάμνηση, σα να ήταν από πάντα δικό σου. Σε επιστρέφει στο φως, στη χαρά στο χαμένο εαυτό σου.

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου κόκκινο στα μάγουλά σου χρώμα.
Νύχτα που μοσχοβολά παραμύθι με το χαμόγελό σου. Ύπνος που φεύγει από τα βλέφαρα και ο χρόνος σταματά, σε ξαγρυπνά, για να γεμίσει την άδεια αγκαλιά σου.

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου έχει τον ήχο της βροχής.
Μικρό δάκρυ στην άκρη των ματιών σου. Νιώθεις τη θλίψη, νιώθεις τη χαρά στο νοτισμένο χώμα να χορεύουνε μαζί σου.

Το πρώτο φιλί του φθινοπώρου ποτέ δε θα ξεχάσεις.
Έχει κάτι από την αυγή που σκορπά πολύχρωμες ανταύγειες. Έρχεται ξαφνικά, μα μένει στους αιώνες σαν προσευχή στο μαξιλάρι σου επάνω...

ΣΩΤΗΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ

Πηγή: Καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2018.