Tο σύννεφο έφερε βροχή...

Το σύννεφο έφερε βροχή…

Στην ατμόσφαιρα υπάρχει κάτι το ανησυχητικό. Ηλεκτρικές εκκενώσεις ακολουθούμενες από βροντές. Κι όμως ούτε μια στάλα βροχή εδώ κοντά. Ο καιρός φθινοπωρινός, με θερμοκρασίες μάλλον υψηλές για την εποχή. Κι όλοι περιμένουν το ξέσπασμα, όπου οι ουρανοί θα ανοίξουν και μια νεροποντή θα ξεχυθεί προς τη γη, να ξεπλύνει, να μουσκέψει. Ρυάκια ορμητικά να εμφανιστούν στους δρόμους, οι υδρορροές στα σπίτια να μην προλαβαίνουν να αδειάζουν τις σκεπές απ’ τα βρόχινα νερά. Κι εσύ κάπου προφυλαγμένος στο σπίτι, να νιώθεις ευτυχής που είσαι ασφαλής. Θα βρέξει, θα βρέξει για πολύ ώρα, πιθανότατα όλη τη βραδιά. Μα το πρωί ο ουρανός θα ξεκαθαρίσει γαλάζιος. Μερικά  αραιά, άσπρα σύννεφα να υποδηλώνουν τι είχε προηγηθεί, μα ο ήλιος θα εμφανιστεί ρίχνοντας τις ακτίνες του στα αντικείμενα τα οποία θα λάμπουν καθαρά. Η γη θα μαλακώσει-κάτι τέτοια φαινόμενα είναι απαραίτητα-πριν το όργωμα και τη σπορά.

Μόνο στα καμένα μέρη η βροχή θα περάσει και δε θα δώσει σημασία, μια και ούτε ένα δέντρο, ούτε ένας ταπεινός θάμνος δε θα την υποδεχτεί, χασομερώντας την στον δρόμο για τη θάλασσα. Στα καμένα, και το μαυρισμένο χώμα θα παρασυρθεί, κι εσύ θλιμμένος  απ’ την εικόνα του «κρανίου» τόπου θα εύχεσαι τα στοιχεία της φύσης να δείξουν έλεος. Να είναι κατευνασμένα και να επιδρούν ειρηνικά πάνω στη γη. Όπου ο άνθρωπος παρεμβαίνει, η φύση εκδικείται, δείχνοντας εν τέλει ποιος κάνει κουμάντο. Η μνήμη δεν είναι κοντή και θυμάται ότι μια καταστροφή από φωτιά, θα φέρει μια θεομηνία πλημμύρας σύντομα. Όπου μπορούμε λοιπόν ας προσέξουμε, τη φύση, το κλίμα, την ισορροπία.

Αριστείδης Γ. Αρχοντάκης