Το παλαιοπωλείο (του Αριστείδη Αρχοντάκη)

Το παλαιοπωλείο Τα παλαιά πράγματα έχουν ψυχή, έλεγα στον παλαιοπώλη το οποίον επισκεπτόμουν συχνά πυκνά τώρα τελευταία. Έχουν και ποιότητα μου αντέτεινε αυτός. Το παλαιοπωλείο υπήρξε τίτλος βιβλίου του Κάρολς Ντίκενς, το οποίο κυκλοφόρησε στην Ελλάδα πριν αρκετά χρόνια από τις εκδόσεις Ωκεανίδα σε πολυτελή έκδοση. Το βιβλίο είχε αγοραστεί από εμένα στην τιμή των 6.500 δραχμών όπως καταμαρτυρεί ακόμη το μολύβι του βιβλιοπώλη, και είχε μείνει αδιάβαστο, καθότι 800 τόσες σελίδες έπεφταν πολλές για τον έφηβο που ήμουν τότε, και παρά την παραίνεση του πατέρα να διαβαστεί ο οποίος παρατηρώντας τον όγκο του βιβλίου αλλά και τον τίτλο του συναινούσε ότι επρόκειτο για εξαιρετικό βιβλίο. Απορίας άξιο είναι που βρήκα εγώ τότε τα χρήματα για ένα τόσο ακριβό βιβλίο. Το βιβλίο διαβάζεται τώρα, την εποχή των γιορτών, τόσα και τόσα χρόνια μετά. Και μπορώ να πω ότι είναι μια εξαιρετική ιστορία, με πρωταγωνιστές μια παιδούλα και τον παππού της. Η ιστορία σου φέρνει στο νου το κοριτσάκι με τα σπίρτα, το παραμύθι του Δανού ποιητή και συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και έχει το ύφος της χριστουγεννιάτικης ιστορίας Σκρουτζ του Ντίκενς. Εδώ δεν αναφέρονται όμως πουθενά τα Χριστούγεννα, κι ο παππούς είναι το δράμα αφού τον έχει απορροφήσει ο τζόγος της τράπουλας, χάνοντας έτσι όλη του την περιουσία και βρίσκονται με την μικρή στους δρόμους. Εξ’ ου και τα ανάγλυφα τραπουλόχαρτα στο σκληρό μπλε εξώφυλλο του βιβλίου. Αφορμή όπως καταλαβαίνετε για να πιάσω το βιβλίο απ’ τη βιβλιοθήκη υπήρξε η ξαφνική αγάπη για τα παλαιοπωλεία στα οποία βρήκα σπάνιους δίσκους και κασέτες, βιβλία αλλά και επώνυμα ρούχα σε άριστη κατάσταση, μπιμπελό, κοσμήματα και ότι μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους. Το γεγονός αυτό σε ταξιδεύει στο παρελθόν μιας άλλης ποιότητας, κατά τα λεγόμενα του νεαρού παλαιοπώλη ο οποίος κάνει χρυσές δουλειές με αντικείμενα που οι άλλοι τα έχουν για πέταμα.