Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΙΔΗΣΗΣ

       

      Μερικοί ψάχνουμε απεγνωσμένα για καλές ειδήσεις να ακούσουμε, και τις απορροφούμε αμέσως σαν το βαμβάκι που πίνει το νερό.  Το έχουμε ανάγκη τώρα, που όλα γύρω μας είναι δύσκολα. Κάποιοι βέβαια ψάχνουν να ανιχνεύσουν κακές ειδήσεις, η πλειονότητα θα ‘λεγε κανείς, για να θρέψει τη ματαιοδοξία της και την επίπλαστη της ευδαιμονία. Η καλή είδηση, όπως και η κακή, πρέπει να καταγράφεται ειδησεογραφικά, χωρίς δόλο και εξυπηρετούμενα συμφέροντα. Στο κοινό μένει να αξιολογήσει και να αποδεχτεί, τι να ακούσει και τι να διαβάσει. Να χαρεί με τις χαρές και να λυπηθεί με τις λύπες. Στο κάτω-κάτω της γραφής, ποτέ δε μας φτάνουν τα προσωπικά συμβάντα και ασχολούμαστε πάντα και με τρίτων, σα παρατηρητές. Παρατηρούμε κι ανάλογα ζυγιάζουμε και τα δικά μας, ψάχνοντας για ομοίους να συνταιριάξουμε και να πορευτούμε. Τίποτε δε μας είναι αδιάφορο, ακόμη κι αν δε μας αφορά άμεσα. Στην κοινωνία παρατηρείται μια ώσμωση μέσα στην οποία όλα διαχέονται, αντιδρούν και επηρεάζονται αλλήλοις. Κάθε υποκείμενο επηρεάζει το γενικό σύνολο και ανήκει σε μια ομάδα. Αυτό καταγράφεται και υπολογίζεται απ’ αυτούς που ενδιαφέρονται για την κοινή γνώμη. Κι ο πιο ασήμαντος παίζει το ρόλο του, κι οι ισχυροί νοιάζονται για τις αντιδράσεις του, τα πιστεύω  και τις ανάγκες του. Κι όταν έρθει η ώρα να εκλεγεί ο ηγέτης, ο αρχηγός, θα ξέρει τι να τάξει, τι να υποσχεθεί στις ευρύτερες ομάδες του κοινού, για να είναι αρεστός και να εκλεγεί. Βέβαια στο τέλος, οι υποσχέσεις δε τηρούνται, οι ομάδες και φυσικά ο καθείς πάνω στον οποίο στηρίχτηκαν οι έρευνες, για τη διαμόρφωση των αναγκών της κοινής γνώμης, μένει στον κοινό παρανομαστή του αναξιοπαθούντα. Κερδισμένοι είναι οι ισχυροί και οι φίλοι που τους στήριξαν οικονομικά, και τώρα δρέπουν τους ανταποδοτικούς καρπούς της επιτυχίας. Σε όλους εμάς, τη μειοψηφία, που ψάχνουμε καλές ειδήσεις για να τις επικροτήσουμε, να κάνουμε like κατά το ευρύτερα γνωστό σήμερα, να ξέρουμε ότι κι εμάς καταγράφεται η άποψη, και έτσι δύναται να επηρεάσουμε προς μια αλλιώτικη κατεύθυνση, κι ας μας πουν υπεραισιόδοξους και αιθεροβάμονες. 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Γ. ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ